Koeling

Water is onmisbaar

De warmte die een kerncentrale gebruikt om elektriciteit op te wekken, komt voort uit een kernreactie. In de reactor splitst de centrale uraniumkernen. Deze splitsing zorgt voor veel warmte die meteen gekoeld wordt met koelwater. Dit water verdampt, wordt stoom en brengt een turbine in beweging. Hierdoor wekt de turbine elektriciteit op.

Het water dat de kerncentrale gebruikt om de reactor te koelen, komt nooit in direct contact met de reactor. Er zijn namelijk gescheiden circuits, waardoor het water wel kan koelen, maar niet vervuild raakt. De kerncentrale controleert wel of het water inderdaad schoon blijft met sensoren in de leidingen van het koelsysteem.

Extra koelsysteem

Normaal gesproken is er genoeg koelwater om de restwarmte uit de reactor af te koelen. Maar er is ook een noodkoelsysteem dat dit kan doen, als het normale koelsysteem niet werkt. Bijvoorbeeld doordat er een lek of breuk in de leiding zit.

Op het noodkoelsysteem zijn verschillende wateropslagtanks aangesloten. Ook kan er water in het noodkoelsysteem worden gepompt, bijvoorbeeld door de brandweer. Het noodkoelsysteem is dus zo ontworpen dat er op verschillende manieren genoeg water naar de reactor kan stromen om hem af te koelen.

Altijd elektriciteit

Het noodkoelsysteem gebruikt elektriciteit om het koelwater rond te pompen. Daarom is het systeem aangesloten op 2 elektriciteitsnetwerken. Maar als er een stroomstoring is, leveren deze netwerken geen elektriciteit. Toch blijft het koelsysteem dan werken. Er staan namelijk dieselgeneratoren bij de kerncentrale die stroom leveren in noodsituaties. En er zijn batterijen die het koelsysteem van elektriciteit kunnen voorzien, zodat er mobiele dieselmotoren klaar kunnen worden gezet als dat nodig is. Bijvoorbeeld als de normale dieselgenerator uitvalt.